Μιλώντας στο παρελθόν με έμπειρο οργανωτή Συνεδρίων, μου είχε πει ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε πολύ καλοί στην οργάνωση. Έχουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα.
Διότι ανοργάνωτοι καθώς είμαστε σε όλα και άνθρωποι της τελευταίας στιγμής, στο τέλος συνήθως τα «καταφέρνουμε». Σε συνθήκες πανικού (κρίσης δηλαδή).
Αντίθετα με τους οργανωμένους / τακτοποιημένους «βόρειους», οι οποίοι εάν κάτι στραβώσει την τελευταία στιγμή, παγώνουν.
Με τις γνωστές «πατέντες», την ευελιξία και την εμπειρία του να ξεκινάμε την εκδήλωση χωρίς να είναι όλα στην θέση τους. Άνθρωποι και μηχανήματα.Ο ειδικός να έχει μπλέξει στην κίνηση, το καλώδιο ναείναι άλλης συσκευής…
Αλλάζουμε λίγο το πρόγραμμα…, Παραβιάζουμε το ωράριο…, Χρησιμοποιούμε ευφάνταστους τρόπους γεφύρωσης χασμάτων…, Μετακινούμε την σειρά…,Βάζουμε ένα συρματάκι να συγκρατεί το…, Μια αφίσα να κρύβει την…
Πριν από τους Ολυμπιακούς του 2004, οι ελεγκτές της ΔΟΕ έφτασαν στα πρόθυρα του εγκεφαλικού.
Στο τέλος όμως όλα κύλησαν υπέροχα, …και στο βάθος το Αιγαίο, μοναδικά εκθαμβωτικό.
Αυτοί είναι οι Έλληνες. Αυτή είναι η Ελλάδα.
Στο τέλος όλα θα πάνε καλά.
Αφού οι άλλοι θα έχουν πάρει υπογλώσσια, αλλά και εμείς θα έχουμε πληρώσει το τίμημα: όπως μέρος της υπερκατανάλωσης των τελευταίων ετών, λιγότερα Rolex, Cayenne, Armani, Λουλούδια στα (κατασκευασμένα με άδεια συνεδριακού) Νυχτερινά Κέντρα.
Σε συνθήκες κρίσης λοιπόν βγάζουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
Ας το κάνουμε και τώρα. Ας διαψεύσουμε τους «βόρειους»!
Ξέρουμε τέχνες, καταλαβαίνουμε την τέχνη, μιλάμε γλώσσες, έχουμε μόρφωση, είμαστε κοσμοπολίτες, και έχουμε την τύχη να ζούμε στην ομορφότερη χώρα. Αντικειμενικά. Χωρίς ίχνος εθνικισμού.
(Φεβρουάριος 2010)