Κύπρος, η νήσος των Θεών και των Αγίων, όπου ο ανθρώπινος παράγοντας, η ιστορία, η παράδοση, οι αρχαιολογικοί χώροι τα μοναστήρια και τα μνημεία αναδεικνύουν την Ελληνικότητά της.
Η μυστηριακή γοητεία της γεννήθηκε μέσα από τη θρυλική ομορφιά της αλλά και μέσα από τις χιλιετίες όπου διάφορες αυτοκρατορίες δίνουν μάχες για να κατακτήσουν τα πλούσια εδάφη και το πολύτιμο στρατηγικό της σημείο.
Η εφευρετικότητα, η φαντασία και η εξιστόριση της απαράμιλλης μαχητικότητας των Κυπρίων σε συνδυασμό με τα εξαίρετα τοπία φυσικής ομορφιάς δημιούργησαν Μύθους, ιστορίες και χώρους οι οποίοι εμπλουτίζουν τα ταξίδια κινήτρων και παρασύρουν τους Συνέδρους σε ψυχαγωγικές εκδρομές με απαράμιλλες εμπειρίες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Σ’ ένα από τα ταξίδια μας από την Λεμεσό προς την Πάφο αφού συναντήσαμε το Βασιλικό ζεύγος Ριχάρδου και 
Βερεγγάριας στο κάστρο της Λεμεσού και τους συγχαρήκαμε για την επιλογή τους να τελέσουν εκεί τον γάμο τους κατά τον εντέκατο αιώνα είχαμε ένα σύντομο πέρασμα από το κάστρο του Κολοσίου όπου γευτήκαμε το γλυκό κρασί “Κουμανταρία”, εντυπωσιαστήκαμε στην συνέχεια από την ακουστική του θεάτρου του Αρχαίου Κουρίου όπου απολαύσαμε αποσπάσματα από Ελληνική κωμωδία και τραγωδία από επαγγελματίες Κύπριους ηθοποιούς. Αργότερα είχαμε την ευκαιρία να συνευρεθούμε και συμφάγαμε παραδοσιακά στην ταβέρνα Κινήρας με τους Βασιλείς της Πάφου.
Εκεί όμως όπου μας κατέπληξαν κυριολεκτικά οι ξεναγοί του γραφείου GMG Special Interest Tourism, το οποίο επιμελήθηκε του προγράμματός μας στην Μεγαλόνησο, ήταν όταν πλησιάζοντας προς την Πάφο, μετά το χωριό Πισσούρι, ξεφύγαμε από τον αυτοκινητόδρομο και βρεθήκαμε μπροστά σ’ ένα πανόραμα με γνήσιο Μεσογειακό τοπίο, πάνω από μια εκθαμβωτική γαλαζοπράσινη θάλασσα, όπου κατάλευκα βράχια στέκονταν φρουροί, πλάι στην Πέτρα του Ρωμιού.
Ένα τεράστιο Βράχο στο σημείο όπου αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη ως αποτέλεσμα του πιο κάτω επεισοδίου.
Κατά την ξεναγό μας, οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν ένα μοναδικό τρόπο να αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα και να απολαμβάνουν την ζωή τους, δίνοντας χιούμορ ακόμα και στα πιο άσχημα συμβαίνοντα στην ζωή τους.
Πίστευαν ότι υπεράνω όλων υπήρχαν οι δώδεκα θεοί, οι οποίοι ήσαν αθάνατοι με τεράστιες δυνατότητες. Είχαν την ικανότητα να μεταμορφώνονται σε τέρατα ή πουλιά, να είναι καλοί ή κακοί με τους ανθρώπους, να εξουσιάζουν την ζωή τους από τον Όλυμπο, το πιο ψηλό βουνό της Ελλάδας που ήταν απάτητο και απρόσιτο στους κοινούς θνητούς. Εκεί είχαν οι αθάνατοι το βασίλειό τους, απολάμβαναν την ζωή με δεξιώσεις, πάρτυ, διασκεδάσεις, διοργάνωναν αγώνες, επιδείξεις ικανοτήτων, έτρωγαν Αμβροσία και έπιναν Νέκταρ, και έκαναν πολύ, μα πάρα πολύ σεξ.
Αρχηγός όλων ο πατέρας Ζεύς ή Δίας, όπως τον αποκαλούσαν, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την βασίλισσα Ήρα.
Ο Δίας με τις τόσες αρετές και ικανότητες παρακολουθούσε από ψηλά και επόπτευε το επίπεδο και τα έργα των θνητών. Ενέπνεε και επιβράβευε τις δραστηριότητες και όταν έκρινε, τιμωρούσε αμείλικτα τους υπηκόους του.
Εκεί όμως που ξεχώριζε ιδιαίτερα ήταν η αδυναμία του στις όμορφες γυναίκες και το πάθος του για έρωτα και σεξ. Συχνά μεταμορφωνόταν και ικανοποιούσε τις φαντασιώσεις του γυναικείου φύλου ή έπαιρνε άγρια μορφή και εκβιαστικά απολάμβανε αυτό που επιθυμούσε. Ζώντας ευτυχισμένες μέρες, τα βράδια γυρνούσε αποκαμωμένος στην αγκαλιά της Ήρας στον Όλυμπο, η οποία τρωγόταν από το κακό της.
Κάποια μέρα όμως η βασίλισσα ξεσπάθωσε και αφού με λόγια δεν μπορούσε να μειώσει την δράση του αγαπημένου της, αποφάσισε να ζήσει και αυτή τις χαρές μιας εξωσυζυγικής εμπειρίας.
Όταν ο Δίας έφυγε στον καθημερινό περίπατο για αναζήτηση μιας νέας σεξουαλικής εμπειρίας, η Ήρα φώναξε τον Φοίβο Απόλλωνα, τον πιο όμορφο απ’ όλους τους θεούς, στο παλάτι και αφού τον κέρασε αμβροσία και νέκταρ (μοναδικό, θεϊκό φαγητό) τον παρέσυρε στην κρεβατοκάμαρά της και έζησε στιγμές μοναδικές!
Όταν γύρισε ο πατέρας των θεών και βασιλιάς όλων στον Όλυμπο, εκεί στην είσοδο του παλατιού, απρόσεκτα το νεοαποκτηθέν δεξιό κέρατό του προσέκρουσε βάναυσα στο μαρμάρινο κίονα και του προκάλεσε τεράστιο πόνο ψυχής.
Το μυαλό του πήρε χίλιες στροφές και με τις τόσες ικανότητες που είχε αντελήφθη αμέσως το συμβάν. Έγινε έξω φρενών. Τα νεύρα του δεν συγκρατιώντουσαν με τίποτα. Ήθελε να εκδικηθεί τον Φοίβο Απόλλωνα. Ήθελε να ξεπλύνει την ντροπή. Πώς τόλμησε, μονολογούσε, αυτός ο τιποτένιος να βάλει χέρι στην γυναίκα μου. Εμένα του πατέρα όλων που ποτέ δεν κακοφάνισα κανέναν. Εμένα του πρώτου ερωτιάρη που ούτε και με χίλιες γυναίκες την ημέρα δεν έχω κορεσμό!
Να μου πάρει την γυναίκα μου;
Φοίβο που είσαι; πώς τόλμησες ανθρωπόμορφο τέρας! θα σε κατακόψω ! θα σε μεταμορφώσω. Θα σε… θα… θα…
Και όλο τον έψαχνε φωνάζοντας, μουγκρίζοντας, απειλώντας, αναστατώνοντας όλο το βασίλειο του Ολύμπου μέχρι τους πέρα κάμπους…
Όλοι, θεοί, θεές και άνθρωποι ένιωσαν την οργή του. Συνειδητοποίησαν ότι κάτι σοβαρό, κάτι πολύ κακό θα συμβεί… Τους πήρε ο πανικός και ο καθένας έτρεχε προς το καταφύγιό του…
Ο Φοίβος Απόλλωνας μην μπορώντας να τον αντιμετωπίσει, έφυγε κρυφά από το παλάτι. Πέταξε πάνω από τα σύννεφα και πήρε κατεύθυνση προς το Αιγαίο πέλαγος με προορισμό τον Ψηλορείτη Κρήτης με σκοπό να βρει καμιά σπηλιά να κρυφτεί, να αποφύγει την οργή και την εκδίκηση του Παντοκράτωρα.
Ο Δίας τον αντελήφθη και τον κυνήγησε, σήκωσε ανέμους, φουρτούνιασε θάλασσες, σκοτείνιασε τους ουρανούς, άρχισε να κάνει αστραπές και βροντές, να του ρίχνει αστροπελέκια.
Ο Φοίβος για ν’ αποφύγει τα καιρικά φαινόμενα άλλαξε πορεία. Έφυγε πιο μακριά. Πήρε κατεύθυνση προς την Κύπρο. Πέρασε πάνω από την Πάφο, κατέβηκε σε πιο χαμηλό ύψος σχεδόν άγγιξε τα κύματα με κατεύθυνση την Λεμεσό.
Εκεί κοντά στο Χα ποτάμι ο Δίας τον πλησίασε από πίσω. Και έτσι όπως πετούσε ο νεαρός ξανθός πανέμορφος Φοίβος, ο μανδύας του ανέμιζε προς τα εμπρός αφήνοντας εκτεθειμένα τα αρσενικά του όργανα κατασαγηνεύοντας την θάλασσα και όλο τον γυναικείο πληθυσμό που παρ’ όλη την κακοκαιρία και την τρομάρα του, παρακολουθούσε με ενδιαφέρον, το τρομερό ταξίδι καταδίωξης…
Ο Δίας με μια άγρια κραυγή, και μια απότομη κίνηση, του έριξε τον τελευταίο κεραυνό που κρατούσε. Ο οποίος έφυγε σφυρίζοντας και με δύναμη που ξεπερνούσε σε ένταση τετραστοιχία S-300, του έκοψε τα γεννητικά όργανα τα οποία έπεσαν στην θάλασσα παρά την Πέτρα του Ρωμιού.
Πρώτη απ’ όλους η θεά θάλασσα επωφελήθηκε και πρόλαβε την ανθοδέσμη των ακρωτηριασμένων οργάνων του Φοίβου Απόλλωνα.
Τα βούτηξε και κατάπιε το τελευταίο σπέρμα του (μπας και την προλάβει καμιά άλλη) νιώθοντας μεγάλη ηδονή η οποία απέδωσε εγκυμοσύνη και σε χρόνο ρεκόρ ξεγέννησε ένα ξανθό πανέμορφο κορίτσι που τ’ ονόμασαν Αφροδίτη και έμελλε να γίνει το Σύμβολο της Παγκόσμιας Ομορφιάς και να λατρευτεί όσο καμιά άλλη γυναίκα. Ανά την Υφήλιο.
Και ενώ όλοι χαζεύαμε το τοπίο και γλυκοσκεπτόμαστε, διερωτώμενοι αν η καλλίγραμμη ξεναγός συγκρινόταν σε ομορφιά με την θεά Αφροδίτη, το δεξιό μας χέρι άθελά του έφυγε προς το δεξιό πουγκί μας ψάχνοντας την κάμερα για να απαθανατίσουμε το γεγονός γιατί θεάθηκε η ίδια η θεά να κολυμπά προς το μέρος μας!
Άσε σου λέω, στην Κύπρο μπορούν όλα να σου συμβούν.
Ένας μύθος τον οποίο μπορείς να ζήσεις και εσύ!
Κατά την Μυθολογία η πανέμορφη Αφροδίτη ευτύχησε να γίνει ερωμένη του Κινήρα που έγινε βασιλιάς της Πάφου όπου υπάρχει και το Ξενοδοχείο που φέρει τ’ όνομά του και διασώζεται μέχρι σήμερα, στη καρδιά του Εμπορικού κέντρου της Πάφου.
Πολλοί πιστεύουν και λένε ότι εκεί ακόμα σερβίρεται Αμβροσία και Νέκταρ… Το περιβάλλον και η μουσική του είναι μοναδική και φέρνει αναμνήσεις της ζωής των δώδεκα θεών του Ολύμπου.
Μπορείτε και σεις, να ζήσετε στιγμές μοναδικές στην ταβέρνα του Κινήρα.
Το στέκι, των Θεών …και των καλοφαγάδων.
(*) Γιώργος Γρηγορίου: Διευθύνων Σύμβουλος της GMG Travel
Φεβρουάριος 2008